Tego roku mija 40 lat od tragicznych wydarzeń grudnia 1981 roku. Wprowadzony stan wojenny ogarnął swym zasięgiem całą Polskę, w tym szczególnie tereny Zagłębia Dąbrowskiego i Śląska.

13 grudnia 1981 r. Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego, na czele z gen. Wojciechem Jaruzelskim, wprowadziła w Polsce stan wojenny. Tego dnia złamano nadzieje milionów Polaków i na wiele lat odsunięto szansę na demokratyczne przemiany. Stan wojenny przyniósł wielkie cierpienie – izolację w obozach internowania, więzienie, pozbawienie pracy, inne represje, zaś dziesiątki niewinnych straciły życie. W sklepach brakowało podstawowych produktów żywnościowych. Sytuacja energetyczna kraju też nie wyglądała najlepiej – nad Polską wisiało widmo ograniczeń w dostawach prądu.

Polacy coraz głośniej mówili, że mają dość ciągłej kontroli i internowań – ich odpowiedzią był masowy protest w zakładach pracy. Już pierwszego dnia w ponad pięćdziesięciu zakładach Śląska i Zagłębia przystąpiono do strajku okupacyjnego. Do takich zakładów należała Huta Katowice. Pracownicy huty, tak jak i innych zakładów przemysłowych, żądali m.in. odwołania stanu oraz uwolnienia internowanych kolegów i koleżanek, a także wycofania oddziałów ZOMO z rejonu zakładów. Przez kilkanaście dni robotnicy huty niezłomnie strajkowali – powoli brakowało pożywienia. Jednak mogli oni liczyć na pomoc dąbrowian i swoich rodzin. Także kolejarze, którzy dostarczali węgiel do huty pozostawili od siebie podarunek – żywność dla kolegów z huty w ostatnim wagonie.

Po tragicznych wydarzeniach w KWK Wujek wszyscy strajkujący złożyli przysięgę, że będą walczyć do ostatnich sił. Po kilku dniach stało się jasne, że dalsze stawianie oporu nie ma sensu, ale Huta Katowice była jednym z najdłużej strajkujących zakładów. Pod Hutę Katowice nadjechały czołgi oraz wozy pancerne z uzbrojonym wojskiem i milicjantami. Zadecydowano, że w pokojowy sposób wszyscy opuszczą teren Huty Katowice.

Kilkudziesięciu ze strajkujących aresztowano, 200 zwolniono dyscyplinarnie, a dwóch zginęło. Jako powód śmierci wskazano samobójstwo. W hucie jednak w oficjalną wersję ich śmierci nikt nie uwierzył…

Strajk w Hucie Katowice był jednym z najdłużej trwających protestów  w grudniu 1981 roku. Trwał on od 13 do 23 grudnia. Tuż przed wigilią Bożego Narodzenia Międzyzakładowy Komitet Strajkowy podjął decyzję o swoim rozwiązaniu i zakończeniu działań strajkowych. Pomimo opuszczania w pokojowy sposób terenów huty, strajkującym towarzyszyły setki milicjantów i żołnierzy.

Źródło: https://www.dabrowa-gornicza.pl/